De passagiers van een bus zitten allemaal op hun plaats en wachten op de chauffeurs om te vertrekken.
Twee mannen komen uit de personeelskantine en stappen naar de bus.
Ze dragen een uniform en een donkere bril.
De ene heeft een hond aan de leiband en de andere tikt met een witte stok voor zich uit op de grond.
Ze bereiken de bus zonder problemen en sluiten de deur achter zich.
Verschillende passagiers lachen vast zenuwachtig naar elkaar, fronsen hun wenkbrauwen of doen alsof ze het als een leuke grap willen beschouwen.
Enkele seconden later start de motor en begint de bus te rijden.
De bus gaat steeds sneller.
Door de ramen zien de passagiers dat de bus recht op een viaduct afstevent, verschillende passagiers beginnen nu te beseffen dat de bus tegen het viaduct zal rijden.
Er wordt uit vele kelen luid gegild, maar net op dat ogenblik corrigeert de chauffeur de bus.
De passagiers komen stilaan tot bedaren en praten nog wat na over die angstaanjagende “joke”.
Enkele minuten later is het incident vergeten.
Weet je wat me soms bang maakt ?
Neen, zegt de 2e chauffeur.
Een van de dagen beginnen ze te laat te gillen en dan zijn we er allemaal aan……..